A cat's favourite gourmet: The Misharos

(Έν παράξενο το format της ανάρτησης μου, me knows, έσπασεν με ο μπλόγκερ, ήταν ότι καλύτερο εμπορούσα να κάμω.... Εμπάσιγουέι...)

• Πάντα είχα το απορία και ήθελα να το ρωτήσω, γιατί χρησιμοποίησες το username Misharos; Τι έννοια έχει για εσένα;

Εν έχω ιδέα πώς μου ήρτε τζίνην την ώρα. Έσιει τζιαι σχεδόν 5 χρόνια. Ίσως να είδα κανένα μισιαρό πάστον τοίχο...ένιξερω.

• Πως και γιατί εξεκίνησες το μπλογκ σου;

Για κάποιο λόγο εθκιέβαζα τα κλασικά κυπριακά μπλογκς του καιρού εκείνου, του φιρφιρή, της δρακούνας, του ασέρα, της αγαπητέ κύριε ημερολόγιε, του λεξιπενητα, της roam τζιαι για να πω την αλήθκεια κάπως εζήλευκα τους που εμπορούσαν να εκφράζουνται στα ίσια, κάποτε με τρόπο καυστικό, κάποτε χιουμοριστικό, τζιαι είχαν τζιαι το ανάλογο feedback μέσω των σχολιων. Που τα πρώτα μου ποστ όμως ανακάλυψα ότι ήταν τζιαι ένας τρόπος να φκάλλω τα όσα ένιωθα, τζιαι κάτι που με εβοήθησε πάρα πολλα στη ζωή μου. Αν δεν άννοια το μπλογκ τότε ίσως να μην έγραφα βιβλίο σήμερα.

• Το έχεις πει στους φίλους σου ότι γράφεις μπλογκ; Αν ναι, πότε ήταν που ένιωσες έτοιμος να το μοιραστείς και πως το πήραν;

Ανακαλύψαν το μόνοι τους :) Every one of them. Είχα το σχολιάσει δαμέ. Εν θα τους το έλεα ποττέ για το μπλογκ. Εν έθελα να ανακαλύψουν την άλλη μου πλευρά. Ως λιγομίλητος που κοντά, έσιει πολλά πράματα τα οποία εν ένιωθα άνετα ούτε να σχολιάσουν, ούτε καν να διαβάσουν τις σκέψεις μου. Έχω κάποια ποστς ακόμα που εν στα draft τζιαι εν τα κάμνω ποστ ακριβώς επειδή θκιεβάζουν με άτομα που με ξέρουν. Εν παράξενο που νιώθουμε άνετα με άγνωστους ανώνυμους αλλά όι με τους φίλους μας έννεν;

• Στον κόσμο της κυπριακής μπλογκόσφαιρας όπου αρκετοί μπλόγκερς επιλέγουν να μείνουν ανώνυμοι, εσύ πως και πήρες την απόφαση να μοιραστείς την πραγματική σου ταυτότητα;

Εν συνεχεία της προηγούμενης απάντησης: Εννα μου πεις, αφού σε πείραξε που εμάθαν το κάποιοι φίλοι σου τζιαι φίλες σου, τότε γιατί επέλεξες να το μάθει ο κόσμος ούλλος; Επειδή φαινομενικά έκαμνε μου μικρή διαφορά αν όλοι εσείς οι άγνωστοι φίλοι μου εμαθαίνατε ποιος είμαι. Επειδή εν ηξέρατε τον πραγματικό μου εαυτό αλλά εγνωρίσατε με μόνο ως μισιαρό, τζιαι τούτο εν αλλάσει κάτι ως προς το ποιος εν ο Άγγελος. Για σας ο μισιαρός εν ο Άγγελος. Για τους φίλους μου όι. Για πολλή τζιαιρό υποπτεύκετουν το τζιαι ο παπάς μου τζιαι είπα του το όταν εξέδωσα το βιβλίο.

Ένας λόγος ήταν τούτος, ότι για μένα είχα μια διπλή προσωπικότητα, δηλαδή ο εαυτός μου στην πραγματικότητα ήταν άλλος που τον διαδικτυακό μου εαυτό. Ο διαδικτυακός ήσιε χιουμορ (ως πριν μερικά χρόνια τουλάχιστον), εκφράζετουν, έμπαινε σε συζητήσεις σε θέματα "επικίνδυνα" ( θρησκεία, πολιτικά κλπ), έκαμε γνωστούς και φίλους, έστω ιντερνετικούς. Και ο πραγματικός ακριβώς το αντίθετο σε όλα. Ντροπαλός, φοιτσιάρης να μπει σε συζητήσεις που θα έφερναν αντιπαράθεση, εν κάμνει εύκολα φίλους κλπ Τζιαι κάπου είχα με χάσει. Ίσως με την επωνυμία να ελπίζω να εξισωθεί ο μισιαρός με τον Άγγελο. Απλώς, εν μπόρω να είμαι σίουρος ποιος εννα αντικαταστήσει ποιον.

Άλλος λόγος που το έκαμα, τζιαι ίσως ο κύριος τη δεδομένη χρονική στιγμή ήταν ότι εξέδωσα βιβλίο. Εαν ήθελα να το κάμω γνωστό μέσω του μπλογκ, εν είχα άλλη επιλογή παρά να φανερώσω τζιαι το πραγματικό μου όνομα.

• Κατ'εσένα, ποιά θεωρείς τα θετικά του να είσαι μπλόγκερ και ποιά ήταν τα αρνητικά που εβίωσες ως τωρά; 

ΘΕΤΙΚΑ:

-Ανακαλύπτεις σκέψεις τζιαι σημεία του εαυτού σου που εν ήξερες ότι υπήρχαν, όπως το χιούμορ, η ευαισθησία, ποια πράματα σου αρέσκουν τζιαι ποια όι. Σε γενικές γραμμές, σε βοηθά να ανακαλύψεις ποιος είσαι, ή να γίνεις τζίνο που θέλεις να γίνεις.

-Υπάρχουν εξαιρετικά άτομα στο χώρο του μπλογκιγκ. Ο κάθε ένας έχει να πει την δικήν του ιστορία. Είτε κάποιος περιγράφει τις στιγμές του γάμου του, της πρώτης του μέρας στη νέα του δουλειά, μιαν αστεία φάση που εσυνέβηκε στο δρόμο, τις εμπειρίες του που το πανεπιστήμιο, τις εμπειρίες του που τον στρατό, τι εκάμαν τα μωρά του σήμερα, πώς βλέπει την Κύπρο μετά που επιστροφή που τις σπουδές, ποιες είναι οι απόψεις του για την οικονομία, πολιτικά, κατάσταση της κοινωνίας. Θεωρώ το πανέμορφο τούτο. Το να υπάρχει τόση γνώση, τόσες εμπειρίες, τόσα πράματα να πουν, τόσα λίγα άτομα. Τζιαι να μπαίνεις στη ζωή του άλλου, χωρίς όμως να "εισβάλλεις" στη ζωή του.  Μερικά που τούτα τα άτομα εγνώρισα τα τζιαι που κοντά, τζιαι εν το εμετάνιωσα καθόλου. Μαγικό το πως που κάποια άγνωστα άτομα, απρόσωπα, μπορείς να χτίσεις μια σχέση. Τούτο πρέπει να μας γίνει μάθημα να μεν κρίνουμε τον κάθε άνθρωπο αλλά να ξέρουμε ότι μέσα του κρύφκει έναν ολόκληρο κόσμο, που άμαν μας τον ανοίξει θα μας προσφέρει πολλά πράματα. Φτάνει να τον αφήκουμε.

-Προσωπικά, επροσφερε μου κάποιου είδους ψυχολογική υποστήριξη. Ήσιε φορές που είχα ανάγκη να διαβάσω ένα αστείο ποστ, ένα σχόλιο που μου έκαμε εντύπωση, τζιαι πολλές φορές να γράψω κάτι, απλά για να νιώσω καλύτερα.

ΑΡΝΗΤΙΚΑ:

-Νομίζω έγραψα το τζιαι πιο πάνω αλλά κάποια άτομα ίσως να εβιώσαν μια κατάσταση διπλοπροσωπίας. Δηλαδή να είναι άλλοι στην πραγματικήν τους ζωή τζιαι άλλοι στο ίντερνετ. Εγώ ναι μεν η ιντερνετική μου ζωή ήταν τζίνη που ήθελα να γίνει τζιαι προσωπική, αλλά επειδή εν έγινε, έχασα κάπως την προσωπική μου ζωή.

-Η παρουσία κάποιων μπλογκς, πολιτικών κυρίως, που προάγουν τον φανατισμό και την αντιπαράθεση, σε αντίθεση με άλλα ενημερωτικά, φιλικής φύσεως, που προάγουν τη γνώση. Ασπούμε εν εύκολα κατανοητή η διαφορά ανάμεσα στο μπλογκ του νέου ελληνοκύπριου τζιαι του defiance, τζιαι ποιος χαρακτηρισμός αρμόζει σε ποιον, τζιαι ποιος δημιουργεί προβλήματα.

-Άρα, εκτός από μερικές εξαιρέσεις τζιαι αν σκεφτούμαι ότι η κοινωνία θα ήταν καλύτερη, κατά την άποψη μου, αν εκαθρέφτιζε το μπλογκιγκ τότε εν έσιει τζιαι πολλά σημαντικά αρνητικά.

• Τωρά ερωτήσεις ποιο χαλαρής/τρελής φύσεως, αν ήσουν ο απόλυτος Μονάρχης της Κύπρου, ποιό θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα άλλαζες στον τόπο μας;

Θα εξαφάνιζα το φανατισμό. Είτε κομματικό, είτε ομαδικό, είτε ιδεολογικό, είτε θρησκευτικό. Κάθε μορφής. Λόγω τούτων, οι αθρώποι γίνουνται πρωτόγονοι, ψεύτικοι, τσακώνουνται, αλληλοβρίζουνται, αλληλομισούνται. Τζιαι να υπήρχε τζιαι λόγος; Εν υπάρχει. Γενικά ενοχλεί με τζιαι η παραμικρή αντιπαράθεση μεταξύ των ανθρώπων, ακόμα τζιαι αν τούτο εν μια πουρού στο δρόμο. Τζιαι προς τα ζώα. Ασπούμε λυπούμαι να σκοτώννω τους λύμπουρους.

• Και αν ήσουν θεός;

Κλασικό αλλά θα εξαφάνιζα την πείνα, τη φτώχια (πνευματική και οικονομική), τους πολέμους. Ίσως για να εγίνουνταν τούτα να εχρειάζετουν να εξαφανίσω τους αθρώπους.

Τζιαι τέλος θα "υποβαθμιζα" τον εαυτό μου που θεό.

• Αν είχες μία σούπερ-δύναμη, ποια θα ήθελες να ήταν και γιατί;

Θα γινόμουν αόρατος. Αρέσκει μου να παρακολουθώ τους άλλους τζιαι να αναλύω τι τζιαι γιατί το κάμνουν.

• Πε μου πέντε τόπους που θα ήθελες να επισκεφτείς πριν να πεθάνεις.

Κάποιους τόπους τελείως διαφορετικούς που τη δυτική μας κουλτούρα.

-Ένα χωριουδάκι στην Κίνα

-Καταυλισμούς Ινδιάνων

-Φυλές ανθρώπων στον Αμαζόνιο που ζουν πρωτόγονα

-Κάποια χώρα της Μέσης Ανατολής. Σαουδική Αραβία, Ιρακ κλπ 

-Τη Βόρεια Κορέα

• Και πέντε πράματα που θα έβαζες στο Bucket List σου.

-Να κάμω το Ironman τζιαι το Tough Mudder

-Να κάμω ελεύθερη πτώση

-Να κάμω ένα roadtrip σε όλες τις ηπείρους

-Να κάμω diving με καρχαρίες

-Να πάω να ζήσω λλίο καιρό με βουδιστές μοναχούς

• Τι πιστεύεις ότι πάει λάθος με τους νέους μας σήμερα; 

 Χμμ...αν δεχτούμε ότι κάτι πάει λάθος με τους νέους, επιβάλλεται να δεχτούμε ότι κάτι πάει ακόμα πιο λάθος τζιαι με τζίνους που τους εμεγαλώσαν. Τα λάθος πρότυπα, ο μη-σεβασμός στο συνάνθρωπο τζιαι η σημασία που δίνουν σε ανούσια πράγματα εν προιόντα του τρόπου που εμεγαλώσαν και μεγαλώνουν. Εν μπορώ να τους ρίξω φταίξιμο προτού αποκτήσουν συνείδηση της προσωπικότητάς τους τζιαι του εγώ τους. Όπως εν μπορώ να ρίξω φταίξιμο τζιαι σε κάποια μωρά στο μεξικό ασπούμε που μεγαλώνουν μέσα στα καρτελ, ή μωρά που μεγαλώνουν σε οικογένειες που τους μαθαίνουν να μισούν τον έναν τζιαι τον άλλο. Τα μωρά εν όπως τα σφουγκάρκα. Θα γεμώσεις την κούππα με το νερό διάφορες ιδεολογίες, ιδέες και απόψεις, θα σύρεις το σφουγγάρι μέσα τζιαι θα τις απορροφήσει ούλλες, χωρίς κάποια προτίμηση. Ό,τι αφορά ποδοσφαιρικές ομάδες, θρησκείες, πολιτικές θέσεις, τα μωρά ακολουθούν ό,τι τους λεν. Εν αρκετά ευάλωτα.Το κακό εν ότι εν βρέθεται πάντα κάποιος να τους ποσφίξει τζιαι καταλήγουν να γίνονται νέοι, μεσήλικές τζιαι γέροι, χωρίς να καθαρίσουν το σφουγγάριν τους τζιαι να του βάλουν φρέσκο νερό, που τη δικήν τους πηγή.

Άρα βλέπω το τι πάει λάθος με τους νέους, ως προιόν του τρόπου που εμεγαλώσαν. Εν εξυπνήσαν μια μέρα οι νέοι τζιαι είπαν Θέλω να πεθάνει οποιος είναι ΑΠΟΕΛ, Τουρκος καλος μονο νεκρος, γαμω τη Λεμεσό, φασίστες κουφάλες έρχονται κρεμάλες, βία στη βία της εξουσίας και άλλες μπούρδες.

Επίσης, για μένα εν αρκετά υποκειμενικό το 'λάθος'. Αν θέλει ο άλλος να καπνίζει, ας καπνίζει. Κάβλα του αν δεν τον πειράζει να πεθάνει πιο γλίορα ή να ασθενήσει. Κάβλα κάποιου να γυρίζει ούλλη μέρα στις πουτάνες τζιαι να πίννει χόρτο. Όμως, ναι μεν κάβλα τους αλλά τραβώ τη γραμμήν όμως τζιαμέ που τούτα αρχίζουν να επηρεάζουν την κοινωνία, τζιαι που κάτι προσωπικό γίνεται συνολικό. Σηκώνει αρκετή συζήτηση το θέμα. Το γιατί τα καπαρέ να θεωρούνται κάτι κατώτερο που το να πάει κάποιος να παρακολουθήσει θέατρο ή μια διάλεξη φιλοσοφίας. Στην τελική, ο ορισμός του σωστού τζιαι του λάθους τζιαι του πάνω τζιαι του κάτω ανήκει στον κάθε ένα που μας. Εν είμαι κάποιος για να κρίνω τις προτιμήσεις του καθενού, που τη στιγμή που αυτές παραμένουν προσωπικές τζιαι παραμένουν μακριά που στοιχεία προσυλητισμού τζιαι πλύσης εγκεφάλου.

Τζιαι επίσης κρατώ κάποιους ενδοιασμούς για το πόσο διαφορετική είναι η γενιά του σήμερα που την γενιά του 80 και του 90.

• Μοιράστου την ποιο μεγάλη τρέλα που έχεις κάνει ως τώρα.

 Μια νύχτα στην Αγία Νάπα που επιττώσαμε με κάτι φίλους, τζιαι όσα ακολουθησαν..:))

• Αν θα μπορούσες να πάεις πίσω στον χρόνο, τι θα έλεγες στον νεότερο εαυτό σου;

 Να μην προσπαθεί να αλλάξει επειδή θέλει να μοιάσει στα πρέπει της κοινωνίας ή του κύκλου του, αλλά επειδή το θέλει ο ίδιος. Να μη βιάζεται να μεγαλώσει (τωρά αντιλήφθηκα την ουσία τούτης της κουβέντας. Όσες φορές τζιαι να μου την είπαν αρνήθηκα να την ακούσω). Τζιαι να μην επηρεάζεται πολλά που συμβουλές τζιαι απόψεις, αλλά να κάμνει όι μόνο τζίνο που θέλει αλλά τζίνο που νιώθει. Γιατί καλύτερα να υποφέρεις που αποφάσεις δικές σου παρά άλλων. Ο καθένας βλέπει τον κόσμο με τα δικά του μάτια τζιαι διαμορφώνει τις δικές του απόψεις. Αλλά κανένας εν βλέπει τον κόσμο όπως τον βλέπεις εσύ. Ότι εν ωραίο τζιαι σωστό για τον άλλο, μπορεί για σένα να μεν ένει, τζιαι το ανάποδο. Επίσης να μη φοβάται να ρισκάρει τζιαι να μη φοβάται να κάμει κάτι που..φοβάται τζια τον αγχώνει. Εν καλά να είμαστε ασφαλείς στο αφκό μας αλλά εν πειράζει να φκαίνουμε τζιαι έξω κάποτε. 

Επίσης να είναι πιο δυνατός χαρακτήρας, πιο ανοικτός τζιαι να μη φοβάται να πει την αποψην του.

• Και κάπως έτσι, για να το κλείσουμε, επειδή είμαι σινεφίλ, θα ήθελα να μου προτείνεις μερικές από τις αγαπημένες σου ταινίες.

Γενικά εν βλέπω ταινίες αλλά από όσες είδα αρέσαν μου οι: i am sam, saving private ryan, shawshank redemption, pursuit of happyness, alcatraz. Η τελευταία που είδα ήταν το the inside man τζιαι άρεσε μου αρκετά.

Χαβ φαν

 Σε ευχαριστώ για τις ερωτήσεις σου :)

**********************

Στον Μισιαρό θαυμάζω πολλά πάνω του, την ψαγμένη και ευγενική ψυχή του, μαζί με όλη την αισιοδοξία που έχει για τους αθρώπους. Εν σας θυμίζει κάπως τους ιδεαλιστές της Γαλλικής επανάστασης;
Αν και είχα την ευκερία να έρτουμεν πολλά κοντά μιας και ήμασταν και οι δύο συμμαθητές, και οι δύο μπλόγκερς, ηξέραμεν και οι δύο ο ένας τον άλλον (both ως Misharos and Black Cat αλλά και ως Άγγελος και Ν.) αλλά ίσως όπως το ανάλυσεν, απλά επειδή έχουμεν διαφορετικές περσόνες online και offline, είχαμεν δημιουργήσει τζίνο το awkwardness που απλά δεν μας άφηκεν να γνωριστούμεν καλύτερα. Και ειδικά τωρά που επίεν και μέσα στρατό ενώ ως πέρσι έβλεπα τον κάθε μέρα στην αυλή, κάπως μετανιώνω το που άφηκα τις κουβέντες μας να κυμένονται μεταξύ του "Γειά" και του "Bye Bye". Next time we meet, let's have a proper chat, a'aight?