Love and other Demons #2: The "Out of Nowhere"

Για να κάμω το χατίρι στο Φουρνί, έτο λοιπόν, αφιερωμένο, ποστ την Κυριακή!
Όι, παραδέχουμαι το, εν σας είπα τίποτε ειδικά για ένα πλάσμα με το οποίο τα πράματα δείχνουν να εν κάπως σοβαρά. Απλά, εν ήθελα να κάμω ποστ πριν να είμαι καν σίγουρη για το τί γίνεται μεταξύ μας, βασικά, ήξερα ότι αν έγραφα ποστ ήταν να είχα ενθουσιαστεί και εν θα έβλεπα τα πράματα καθαρά και λογικά, γενικά άργησα να το πω σε πολλούς ακόμα και στον κλειστό μου κύκλο.
Λοιπόν, τούτο το ποστ, εν θα σας λαλεί για το ραντεβού εχτές (είπαμεν, τούτο που δευτέρας) απλά είπα να το χωρίσω σε δύο παρτς, τούτο εν το πρώτο που βασικά εν να σας συστήσει το παιδίν.

Έχουμε και λέμεν, η ιστορία ξεκινά ως εξής. Είχεν έναν εκνευριστικό μαλάκα, που τον είχα κάμει friend πας το facebook τότε που ασχολούμουν πολλά με τα anime (έχει τρία χρόνια να δω btw) και ήταν your typical κοντός τάππος μετταλλάς, με μαλλιά λιγδωμένα, αχτένιστα, πιο μακρυά που τα δικά μου ασπούμεν και ένα μούσι σαμπώς και μόλις εφκήκεν που την ιερατική σχολή. Τούτος, πέρκει να με έρρεσεν έξι/εφτά χρόνια, άρα, μιλούμεν για ένα 25-26χρόνων που κολλά σε μαθήτριες λυκείου.
Έν είχα ανταλλάξει τίποτε κουβέντα μαζί του τα τελευταία δύο χρόνια, και ξαφνικά άρκεψεν και έστελνεν μου μηνύματα συνέχεια και σε πολλά εκνευριστικές ώρες (πχ. η ώρα τρις τα ξημερώματα, η ώρα εφτά όπως εβουρούσα να σαστώ να πάω σχολείο κλπ). Αγνοούσα τον, και ενόχλησεν τον πολλά. Είπα κι εγώ μια μέρα, και έστειλα του μήνυμα ότι "Το κινητό μου έχει πρόβλημα και δείχνει με online στο facebook όποτε έχω internet connection, άρα, δεν είμαι ούλη την ώρα online για να μου στέλνεις μηνύματα και να σου απαντώ". Μετά ερώτησεν με αν έχω ποττέ όρεξη για κουβέντα, και οκέι, μπορεί να ακούστηκα αγενής, αλλά είχεν με σπάσει τούτος, δηλαδή, τι δεν καταλάβει ότι αγνοώ τον; Λαλώ του, "Οι, ποττέ εν έχω όρεξη". Και ειλικρινά, δεν ξέρω πως ή και γιατί, αλλά όπως φαίνεται, η απάντηση μου εν σαν να και του έδωκεν το πράσινο φως να αρκέψει να μου κάμνει ψυχανάλυση.

Και άρκεψεν να με λαλεί αντικοινωνική, να μου λαλεί ότι εν έχω people's skills, και ότι είμαι ένα μούτρο. Τωρά μιλούμεν, πλάσμα που εν εξανασυνάντησα που κοντά. Εγώ απλά εν ήθελα να ασχοληθώ, γιατί ήξερα, τούτος για να αρκέψει κουβέντα μαζί μου, εν νεν επειδή εξύπνησεν ένα πρωινό και ήρτεν του η επιφώτηση ότι "Α! Τούτη την μιτσιά που εν της εξαναμίλησα, θέλω να γίνω κολλητός μαζί της!"
Εν νεν ούτε η πρώτη, μα ούτε και η τελευταία, φορά που με προσελκύει ο άλλος και ξέρω ότι βλέπει με ερωτικά, άσε που σκεπάζει τους σκοπούς του με την κουβέρτα της ΦΙΛΙΑΣ.

Μετά που μου έσπασεν τα νεύρα να με κατηγορεί, έκαμα τον μπλοκ, αλλά ο κύριος είχεν κάμει ήδη το impact του πάνω μου. Ενευρίασεν με, θυμούμαι, τζίνο το πρωινό, μετά την "ψυχρολουσία" που τζίνον, είχα απελπιστεί και εξοργιστεί με τους άντρες. Δηλαδή, τόσο πολλά εθύμωσα μαζί τους, που αποφάσισα να γινώ λεσβία!!

I need to start practising my moves

Είχα τούτον τον γάρο που μάshετε να κολλήσει κορούας με το να την φτύνει, τον άλλον που να μου λαλεί ότι θέλει μόνο sex, τον άλλον που κολλά σου αλλά μετά λαλεί σου ότι έχει φίλη αλλά πάλε συνεχίζει να σου κολλά, τον άλλον που σου φκαίνει gay και τον άλλον που είπες του ευγενικά ότι εν ενδιαφέρεσαι αλλά μπλέκει που μόνος του τον εαυτό του στα δίχτυα του friend-zone. Ναι, έχω σκατά τύχη με τους άντρες... Και τούτοι ούλοι μες σε ένα μήνα σε παρακαλώ!

Την τύχη μου δηλαδή...

Είχα χάσει κάθε ελπίδα με τους άντρες. Δηλαδή, τι σκατά; Είμαι 18 χρονών κορούα και ακόμα δεν έζησα το εφηβικό ρομάντζο, ακόμα εν εμπηκα σε μια σωστή σχέση. Άλλες επιλέγουν να μπαίνουν και να φκαίνουν που τις σχέσεις μες στην εφηβεία, εν δουλεύκει τούτο πάνω μου επειδή when I fall, I fall hard.

Ξαφνικά που λες, την ίδια μέρα, έτσι, νύχτα φάση, πιάνω ένα friend request, που ένα παιδίν με το ίδιο μικρό όνομα με τον εκνευριστικό μαλάκα (ήντα σύμπτωση). Βασικά, τελευταία εξεκίνησα μία νέα μέθοδο πας το facebook, δεν κάνω add πλάσματα που δεν έχω γνωρίσει από κοντά (έχω συνολικά 195 φίλους, μες τον Γενάρη είχα κάνει ένα τεράστιο friends clearance και έσβησα κάπου στους 300-400, εν έχω ιδέα πως την εγλίτωσεν ο μετταλλάς, ένιγουέι, εδιαγράφηκεν και τζίνος).
Όμως, επειδή τις προάλες είχα πάει στο πάρτυ (τζίνο με το fan club) της karate-kid Σοφία (more on her below and on the Who's Who page) εσκέφτηκα ότι μάλλον ήταν ένα παιδί που εγνώρισα τζιμέσα και απλά εξέχασα την φάτσα του (είχαμεν και mutual friends γι'αυτό). Αποδέχομαι το αίτημα φιλιάς, και στέλνω του αμέσως μήνυμα ρωτώντας τον αν τον ξέρω που κάπου. Λαλεί μου όι, και αν θέλει να τον διαγράψω πως εν τον πειράζει. Εγώ τωρά, να ελέγχω εξονυχιστικά το profile του σαμπώς και δουλεύκω για την CIA. Και βλέπω τις φωτογραφίες του, και παιθκιά! ήταν εναν cute πλάσμα, με ένα υπέροχο φωτεινό χαμόγελο και κάτι ματούθκια όπως το puppy. Ήταν έτσι πολλά χαριτωμένο όμορφο αγοράκι, όπως τούτο που λαλούν next-door neighbour φάση.
Απαντώ του "Οι οι, εν οκέι, είσαι cute". So long to being a lesbian!

Και κάπως έτσι, εξεκινήσαμεν να μιλάμεν. Και τούτο ήταν το τροπάριο για ένα μήνα. Οι κουβέντες μας να κυμαίνονται μεταξύ καθημερινές πελλάρες, εφηβικά προβλήματα και τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής. Αν και έχει κάτι που θέλω έτσι πολλά να το πω. Το παιδίν ήταν κύριος! Μες τις κουβέντες του δεν υπήρχαν τίποτε χυδαιότητες, ούτε με ερώτησεν πολλά προσωπικά πράματα όπως κάποιοι άλλοι που σου εσύρναν αμέσως το "Είσαι παρθένα;".... Μάνα μου τον δηλαδή, ερωτούσεν με αν πιστεύκω στους εξωγήινους ασπούμεν.

Επίσης, κάποιοι τέλια γάροι ρωτούν την κλάσσικ άκυρη ερώτηση, "Ρα μιτσια, τρώεις τον;"

Κάπως έτσι λοιπόν, τζιαμέ που εν το επερίμενα καθόλου, ήρθεν τζίνος που το πουθενά. Και εχθές εκανονίσαμεν και βρεθήκαμεν για πρώτη φορά.

Αυτή είναι η ιστοριά πως επαρέλασεν με confidence ο Κριός μες στην ζωή μου. Ένα δεκαεφτάχρονο αγόρι, κολλητός του φίλου της Σοφίας που άκουσεν για εμένα από αυτή και ήρτεν και ήβρεν με (προξένια προξένια).
Βασικά, άκου και την δική του πλευρά της ιστορίας (τι εννοείς εκουράστηκες να θκιαβάζεις;). Όπως μου ειπώθηκεν από τα στόματα του ιδίου και της Σοφίας.

Πριν κανένα μήνα εγνώρισεν τον η Σοφία και βασικά εγύρισεν και είπεν στον φίλο της τον Νεόφυτο, ότι "Τούτος ταιρκάζει πολλά με την Καττού!" και εσυμφώνησεν και τζίνος. Ο Κριός λοιπόν που άκουσεν το σχόλιο, μπαίνει facebook μόλις επίεν σπίτι του, ήβρεν τούτη την περιβόητη γάτα, άρεσεν του (τζίνος μου το είπεν! Τζίνος μου το είπεν!) και έκαμεν την add.

Το γελοίον για εμένα είναι πως, άρεσα του, ακόμα και με την περιγραφή που του έδωκεν η Σοφία για εμένα.
"Έτο μιλά πολλά, πάρα πολλά όμως (Τζίνος είπεν ότι εν τον πειράζει - people, he's a keeper!), εν λίον πελλή, εν κάπως πορνοδιαστροφική άρα να είσαι πανέτοιμος ότι εν να ππέσουν πολλά dirty υπονοούμενα μες τις κουβέντες σας και εν μιτσιά τα βυζιά της (μιτσήν εν το μάτι σου ολάν! Μια χαρά εν το σάιζ τους, small and humble - δηλαδή εν το trait mark μου τούτο; Μιλώ πολλά και έχω μιτσιά βυζιά; Damn...)"

Μπάιδεγουέι, δαμέ να σας πω ένα αστείο συμβάν που το date εχτές (δέχτου το σαν teaser για το coming post). Είπεν μου πως με επεριέγραψεν η Σοφία, και τζιαμέ στο "μιτσιά βυζιά" σύρνω πας το αστείο "Εν αλλου η χάρη μου, οκέι!" και μετά κολλώ το "ΟΙ ΡΕεεεεεε!" που λαλώ συνέχεια (πέρκει εχτές να το είπα 55 φορές μες σε μια ώρα - λολ, εμετρούσεν τες τζίολας σε κάποια φάση και επερίπεζεν με), γυρίζει όμως και λαλεί μου "Οι, εν έχει 'οι ρε', όντως, εν αλλού η χάρη σου".
Κάπως έτσι κι εγώ, τεντώνω την κορμοστασιά μου όπως τον πελεκάνο, και σκέφτουμε "Go on, please feed my inner narcissist"