Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Μέθυσα, Μεθώ, Θα Μεθύσω

Γενικά εν είμαι κορούα που κάμνει τρέλλες. Σχοινοβατώ μεταξύ του να είμαι ώριμη ή βαρετή. Αλλά τις προάλες έκαμα την πιο μεγάλη μου πελλάρα. 
Βασικά, όταν είχα χωρίσει με τον ψυχασθενή τον Νιόβρη, είχα έβρει μια παρέα συμμαθητών μου οι οποίοι έπιναν, και έγινα κι εγώ το drinking buddy τους. Ήταν μια εποχή που έκαμνα πολλές λάθος αποφάσεις, σκέφτουτο ως η εφηβική επανάσταση συμπιεσμένη σε τρεις μήνες. Αλλά προν τον Φεβράρη εξέκοψα τέλια και συνέχεια ελαλούσα τους διάφορες πετυχημένες δικαιολογίες για να απορρίψω τις προσκλήσεις τους. Όμως επειδή εν να φύω σε λίγες μέρες είπα κι εγώ να τους συναντήσω γιατί κιόλας ένιωθα άσχημα που εξέκοψα.

Το όριο μου ξέρω το, έξι σφηνάκια και ένα κοκτέιλ (που αναλόγος εν πολλά αν σκεφτείς ότι είμαι 50 κιλά, κανονικά εν να έπρεπεν να μεθώ με την μπύρα). Αλλά εν θα επίενα για να μεθήσω, ήταν να πάω για να πιω δύο-τρία και κανεί. 
Όμως, όι! Εν θα ήταν πελλάρα αν έκαμνα μόνο έτσι. Αντιθέτως, να μεν στα πολυλογώ, ήπια εφτά σφηνάκια και ένα κοκτέιλ (τα οποία εκεράσαν μου τα μισά) και, περίμενε.... ΗΜΟΥΝ ΜΕ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ.

Ναι, ναι. Πε με πελλή. Ξέρω ότι έκαμα μεγάλο λάθος. Ξέρω ότι επαρασύρθηκα. Τα στομάχια μου ξέρουν το καλά. Έπαθα alcohol poisoning και έστρεφκα για πέντε ώρες.
But wait! Έχει και άλλο!

Μέχρι τωρά είχα τα καταφέρει και οι γονείς μου δεν με είχαν δει μεθυσμένη. Αλλά τζίνη την μέρα, όσο και να έστελνα μήνυμα του παπά μου να μεν έρτει να με πιάσει ακόμα. Τζίνος εκατάλαβεν πως πρέπει να είχα μεθύσει, και όπως εκάθουμουν στην αρχή της Λύδρας, προσπαθώντας να ξεμεθύσω, νιώθω κάτι γνώριμα χέρια να με χωρίζουν από την παρέα μου και να με παίρνουν μακριά.

Όταν έφτασα σπίτι, ήμουν πίττα, και ελαλούσα πελλάρες (τις οποίες με πολλην αγάπη εγύρισεν η αρφή μου βίντεο). Το πιο αστείο όμως είναι πως, αναλόγος το τι ελαλούσα, ήταν κάπως χαριτωμένο γι'αυτό και δεν μου εθυμώσαν οι γονείς μου.
Ελαλούσα πόσο πολλά τους αγαπώ, και εζητούσα συγγνώμη που τους φωνάζω, και πως μπορεί να μεν το δείχνω αλλά πραγματικά αγαπώ τους, και εξαναζητούσα συγγνώμη που δεν εκατάφερα να πίασω πάνω που 90 γενικό, συγγνώμη που με είδαν έτσι γιατί έπρεπεν να είμαι η τέλεια αδερφή και τέλεια κόρη κλπ.

Είπα κάμποσες άλλες γλυκανάλατες πελλαρούες (με τον παπάς μου πας το βίντεο να μάshεται νε συγκρατίσει τα γέλια του και να με κουμαντάρει). Αλλά, το επόμενο πρωί, ένιωθα πάρα πολλά χάλια που με είδαν έτσι οι γονείς μου γιατί όπως είπα και μεθυσμένη, νιώθω τούτη την ανάγκη σαν πρωτότοκη να είμαι το σωστό παράδειγμα.

Και μετά που τούτο έκατσα και εσκέφτηκα, γιατί πίνω; Η γεύση του αλκοόλ εν μου αρέσκει, και η κατάσταση που με φέρνει εν αξίζει για το πόσο ηλίθια με κάμνει να φαίνουμαι. Επίσης, εδιερωτήθηκα τί ακριβώς θα πάθαινα αν αυτό μου συνέβαινε όπως θα σπουδάζω στην Αγγλία. Εκεί θα είμαι μόνη μου. Δεν θα έχω κανένα να με πάρει σπίτι, κανέναν να μείνει ξύπνιος όλη νύχτα να με προσέχει μην πνιγώ στον εμετό μου. Και αυτές οι σκέψεις ξύπνησαν μέσα μου το αίσθημα να μην ξαναπιώ.

Μες το τριήμερο οι γονείς μου επεριπαίξαμε κάμποσο ("Ήβραμεν σου δουλειά σε μπυραρία") αλλά νομίζω το πιο σημαντικό που έγινεν μες το τριήμερο ήταν ότι ανακάλυψα το μπιλιάρδο! Έπαιξα κάμποσο, και αναλόγος είμαι και αρκετά καλή για αρχάρια. Και κάπως έτσι μου ήρθεν η επιφώτηση! Ήβρα ποσκόλιο στο μέλλον που θα πηγαίνω στις εγγλέζικες pubs. Αστους άλλους να πίνουν, εγώ εν να κάθουμαι να κουτσιώ μπαλούες.

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Love and other Demons #3: Deep down I knew it

Ναι, ναι... όι, σωστά εκατάλαβεν το ένστικτο σου, "Εν επίεν καλά". Τωρά εκατάλαβες γιατί άργησα τόσο πολλά να γράψω την συνέχεια που δαμέ; Επειδή I couldn't bring my heart να κάτσω να γράψω το fairytale gone wrong.
Ειλικρινά, επειδή νιώθω ότι εβαρέθηκες κι εσύ να θκιαβάζεις ούλες τις αποτυχίες μου στον ερωτικό τομέα (και ακόμα εν είπα ούτε τις μισές) εν να προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σύντομη.

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Οι Εγγλέζοι γράφουν τα γραπτά τους μεθυσμένοι

Σήμερα ήταν η τελευταία μου εξέταση για φέτος. Και ενώ πολύ θα ήθελα να φύγω με ένα μπαμ, να περπατώ και να φυσάει ο άνεμος και να παίρνει πύργους από γραπτά μαζί του, να ακούγεται καμία epic background music, τέλια στο βάθος κάτι να εκρήγεται (το σχολείο; χεχεχε) και να βαδίζω με σταθερό βήμα γεμάτο αυτοπεποίθηση καθώς θα φοράω αργά και δελεαστικά τα γυαλιά μου.
Όνειρα, φαντασιώσεις. Τζιμούμαι πάνω μου όλαν. Εγώ και η χρονιά, με την σκατά την τύχη μας. Σαμπώς και το κάρμα χτυπά μας στα @@ επειδή εγεννηθήκαμεν ασπούμεν. Πέρκει να έκατσα την πιο άδικη και ηλίθια και εκνευριστικά δύσκολη, πιο απαράδεκτη εξέταση που έκαμεν η EDEXCEL A-LEVELS.

Άτε! Έβρε μου την απάντηση! Όι προκαλώσε
(τούτη η Kate εν μια μαλακισμένη που την ερώτηση οκτώ, το πρόσωπο του γραπτού)

Άκου πως έχει και θέλω να μου πεις στο τέλος αν έχω λάθος που θέλω να πάω να τους έβρω τους μαλάκες και να τους βάλω φόκο!
Χαλό Εγγλεζούθκια μου
  • Όπως εστέλναν τα papers, εχάσαν τα οι μανοί στο Amsterdam και κάποιοι έξυπνοι ήβραν τα και εφκάλαν τα στο διαδίκτυο. Οι κύριοι λοιπον εκάτσαν και εκάμαν ένα καινούργιο γραπτό μες σε κάτι μέρες και εστείλαν το στα εξεταστικά κέντρα. Το δε γραπτό, εκάμαν το πιο δύσκολο αλλά επίσης δεν είχεν πιάσει ΑΚΟΜΑ έγκριση από το board of directors επειδή το leaking εγινεν κάτι ημερούες πριν την εξέταση. Οι κύριοι Εγγλέζοι, εν είχαν back up/emergency paper (μαννοί μαννοί την μάνα σας!).
  • Να μην σας τα πολυλογώ, το γραπτό, από τις 8 ερωτήσεις, μόνο η πρώτη και η δεύτερη ήταν καλές. Που την τρίτη και μετά ετραβούσες τα μαλλιά σου και έφευκες που την αίθουσα κκέλης. Η δε τελευταία ήταν τέλια άσκηση φυσικής! Καλα ρε γαμώ την τύχη μου γαμώ, εγώ δεν κάμνω φυσική! Εγώ κάμνω κάτι ιστορίες, κάτι πολιτικά, κάτι law, τα μαθηματικά έπια τα έτσι να μπαλανσάρω λίον επειδή εν είχα πρακτικό μάθημα. Δηλαδή κύριε κρυόκωλε ανοργασμικέ εγγλέζε μου, πώθεν καρτεράς να ξέρω την εξίσωση για το velocity? Ειδικά τζιολάς επειδή δεν είναι ΚΑΝ μες την ύλη που έπρεπεν να μάθω.... Όξα νομίζεις μες το free time μου κάθουμαι και θκιαβάζω science subjects έτσι για να εμπλουτίζω τις "γνώσεις" μου;
  • Οι άχρηστοι όμως, εν εκαταφέραν να μας κάμουν ούλους να κάτσουμεν την ίδια εξέταση! Όχι όχι. Εκάμαν και άλλη πελλάρα για να ολοκληρωθεί το σετ. Έχει σχολεία που εκάτσαν την original πανεύκολη εξέταση. Δηλαδή, πως εν να βαθμολογίσουν το γραπτό που εκάτσαν τζίνοι; Εμείς τι εκάτσαμεν τελικά; Εκάτσαμεν ούλοι πάνω νομίζω!


Πόσο σημαντική είναι αυτή η εξέταση, ρωτάς; Ένα θα σου πω, εν πάνω σε αυτό το γραπτό - C3 - που βασίζεται αν θα πιάσεις Α, Β, ή C etc. Εν πα να έγραψες 100 στο C1 και στο C2, αν δεν έγραψες πάνω που 80% στο C3, δεν πιάνεις Α. Σκατά, όπως εμέτρησα τους βαθμούς μου έφκαλα κάπου στο 60 - C for Crap.

Τζαι ήθελα να μπω και King's για Law μη χε. Τωρά ειλικρινά εν έχω ιδέα τι εν να κάμω  επειδή εσκάτωσα τα στα politcs και τωρά στα maths. Σε πέντε μήνες εν να πρέπει να τα έχω ούλα έτοιμα και να δηλώσω στα πανεπιστήμια αλλά ειλικρινά τωρά είμαι διχασμένη μεταξύ του να γινώ παπαθκιά και να τρω τα λεφτά της εκκλησίας ή να μπω σε ένα αεροπλάνο και όπου με φκάλει. Εν έχω απολύτος καμία ιδέα τι να κάμω τελικά. Εβαρέθηκα


Όμως αν νομίζεις πως η χρονιά μου έφαν την μόνο που ένα γραπτό, είσαι γελασμένος. Φέτος, αποφάσισαν οι κύριοι να μας απαγορεύουν να δίνουμεν επανεξετάσεις το Γενάρη. Θέλεις μανή κυπριοπούλα μου να κάτσεις ξανά την εξέταση; Ελά μετά που ένα χρόνο! Ακόμα καλύτερα, έλα μετά που ένα χρόνο όπως εν να κάθεσαι τα A-levels να κάτσεις και τζίνην την AS-level εξέταση που σου την εσκατώσαμεν....

Τα πανεπιστήμια, εγύρισεν τους ότι η γενιά μου είναι μία γενιά γεμάτη διάνοιες/εγγόνια του Αϊνστάιν και όι κάτι ζόμπι αποβλακωμένα πας το computer και το κινητό τους. Έτσι, αποφασίσαν να ανεβάσουν τα standards αλλά κιόλας να πιάνουν πιο λίους που την Ευρώπη επειδή βλέπεις, το Κινεζούιν πληρώνει τα διπλάσια δίδακτρα.

Φκαίνω που τη τάξη, ούλοι είχαν ένα βλέμα αποβλακωμένο, εξαντλημένο, επία-στην-κόλαση-και-ήρτα-πίσω ένα πράμα. Εγώ τωρά που τον θυμό μου να αρκέφκω να τους βρίζω και που τζιαμέ που εφκύκαν και που τζιαμέ που εμπήκαν.
Σόρρυ σε όσους εκάθουνταν εξέταση την ώρα που εφκήκα

Όσπου να πάω σπίτι (επίαμεν και πισίνα μη χε, επειδή τάχα ήταν η τελευταία εξέταση είχαμεν κανονίσει να πάμεν, γαμώτο ήθελα να βουτήσω μεσα και να πνιώ) εμπήκα facebook και ήδη είχεν σελίδες για τούτο το πράγμα, ούλοι εκάμναν share, funny videos, memes, ώς και official ή parody twitter accounts, καρκαshιαλίκκην!

Ως και το BBC ασχολήθηκεν με το θέμα. Πανικός λαλώ σου. Εν εξανάγινεν έτσι πράμα (φέτος εξεκινήσαν οι μαλακίες μιας και άλλαξεν διεύθυνση η EDEXCEL - απορώ πιο ναν το πρόβλημα, απορώ άραγε!)

Εγώ ένα ξέρω. Σήμερα, όσο εθκιάβαζα ένα χρόνο για τέταρτο A-level, επίεν του κώλου.... Μόλις έχασα ένα A-level.

Υπομονή.
Υπομονή όσπου να δούμεν το actual response της EDEXCEL μόλις δει τα πιο χαμηλά σκορ που είδεν στην ιστορία της. Εδημιουργήσαμεν νέο πάτο!! Όλε!

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Love and other Demons #2: The "Out of Nowhere"

Για να κάμω το χατίρι στο Φουρνί, έτο λοιπόν, αφιερωμένο, ποστ την Κυριακή!
Όι, παραδέχουμαι το, εν σας είπα τίποτε ειδικά για ένα πλάσμα με το οποίο τα πράματα δείχνουν να εν κάπως σοβαρά. Απλά, εν ήθελα να κάμω ποστ πριν να είμαι καν σίγουρη για το τί γίνεται μεταξύ μας, βασικά, ήξερα ότι αν έγραφα ποστ ήταν να είχα ενθουσιαστεί και εν θα έβλεπα τα πράματα καθαρά και λογικά, γενικά άργησα να το πω σε πολλούς ακόμα και στον κλειστό μου κύκλο.
Λοιπόν, τούτο το ποστ, εν θα σας λαλεί για το ραντεβού εχτές (είπαμεν, τούτο που δευτέρας) απλά είπα να το χωρίσω σε δύο παρτς, τούτο εν το πρώτο που βασικά εν να σας συστήσει το παιδίν.

Έχουμε και λέμεν, η ιστορία ξεκινά ως εξής. Είχεν έναν εκνευριστικό μαλάκα, που τον είχα κάμει friend πας το facebook τότε που ασχολούμουν πολλά με τα anime (έχει τρία χρόνια να δω btw) και ήταν your typical κοντός τάππος μετταλλάς, με μαλλιά λιγδωμένα, αχτένιστα, πιο μακρυά που τα δικά μου ασπούμεν και ένα μούσι σαμπώς και μόλις εφκήκεν που την ιερατική σχολή. Τούτος, πέρκει να με έρρεσεν έξι/εφτά χρόνια, άρα, μιλούμεν για ένα 25-26χρόνων που κολλά σε μαθήτριες λυκείου.
Έν είχα ανταλλάξει τίποτε κουβέντα μαζί του τα τελευταία δύο χρόνια, και ξαφνικά άρκεψεν και έστελνεν μου μηνύματα συνέχεια και σε πολλά εκνευριστικές ώρες (πχ. η ώρα τρις τα ξημερώματα, η ώρα εφτά όπως εβουρούσα να σαστώ να πάω σχολείο κλπ). Αγνοούσα τον, και ενόχλησεν τον πολλά. Είπα κι εγώ μια μέρα, και έστειλα του μήνυμα ότι "Το κινητό μου έχει πρόβλημα και δείχνει με online στο facebook όποτε έχω internet connection, άρα, δεν είμαι ούλη την ώρα online για να μου στέλνεις μηνύματα και να σου απαντώ". Μετά ερώτησεν με αν έχω ποττέ όρεξη για κουβέντα, και οκέι, μπορεί να ακούστηκα αγενής, αλλά είχεν με σπάσει τούτος, δηλαδή, τι δεν καταλάβει ότι αγνοώ τον; Λαλώ του, "Οι, ποττέ εν έχω όρεξη". Και ειλικρινά, δεν ξέρω πως ή και γιατί, αλλά όπως φαίνεται, η απάντηση μου εν σαν να και του έδωκεν το πράσινο φως να αρκέψει να μου κάμνει ψυχανάλυση.

Και άρκεψεν να με λαλεί αντικοινωνική, να μου λαλεί ότι εν έχω people's skills, και ότι είμαι ένα μούτρο. Τωρά μιλούμεν, πλάσμα που εν εξανασυνάντησα που κοντά. Εγώ απλά εν ήθελα να ασχοληθώ, γιατί ήξερα, τούτος για να αρκέψει κουβέντα μαζί μου, εν νεν επειδή εξύπνησεν ένα πρωινό και ήρτεν του η επιφώτηση ότι "Α! Τούτη την μιτσιά που εν της εξαναμίλησα, θέλω να γίνω κολλητός μαζί της!"
Εν νεν ούτε η πρώτη, μα ούτε και η τελευταία, φορά που με προσελκύει ο άλλος και ξέρω ότι βλέπει με ερωτικά, άσε που σκεπάζει τους σκοπούς του με την κουβέρτα της ΦΙΛΙΑΣ.

Μετά που μου έσπασεν τα νεύρα να με κατηγορεί, έκαμα τον μπλοκ, αλλά ο κύριος είχεν κάμει ήδη το impact του πάνω μου. Ενευρίασεν με, θυμούμαι, τζίνο το πρωινό, μετά την "ψυχρολουσία" που τζίνον, είχα απελπιστεί και εξοργιστεί με τους άντρες. Δηλαδή, τόσο πολλά εθύμωσα μαζί τους, που αποφάσισα να γινώ λεσβία!!

I need to start practising my moves
Είχα τούτον τον γάρο που μάshετε να κολλήσει κορούας με το να την φτύνει, τον άλλον που να μου λαλεί ότι θέλει μόνο sex, τον άλλον που κολλά σου αλλά μετά λαλεί σου ότι έχει φίλη αλλά πάλε συνεχίζει να σου κολλά, τον άλλον που σου φκαίνει gay και τον άλλον που είπες του ευγενικά ότι εν ενδιαφέρεσαι αλλά μπλέκει που μόνος του τον εαυτό του στα δίχτυα του friend-zone. Ναι, έχω σκατά τύχη με τους άντρες... Και τούτοι ούλοι μες σε ένα μήνα σε παρακαλώ!

Την τύχη μου δηλαδή...

Είχα χάσει κάθε ελπίδα με τους άντρες. Δηλαδή, τι σκατά; Είμαι 18 χρονών κορούα και ακόμα δεν έζησα το εφηβικό ρομάντζο, ακόμα εν εμπηκα σε μια σωστή σχέση. Άλλες επιλέγουν να μπαίνουν και να φκαίνουν που τις σχέσεις μες στην εφηβεία, εν δουλεύκει τούτο πάνω μου επειδή when I fall, I fall hard.

Ξαφνικά που λες, την ίδια μέρα, έτσι, νύχτα φάση, πιάνω ένα friend request, που ένα παιδίν με το ίδιο μικρό όνομα με τον εκνευριστικό μαλάκα (ήντα σύμπτωση). Βασικά, τελευταία εξεκίνησα μία νέα μέθοδο πας το facebook, δεν κάνω add πλάσματα που δεν έχω γνωρίσει από κοντά (έχω συνολικά 195 φίλους, μες τον Γενάρη είχα κάνει ένα τεράστιο friends clearance και έσβησα κάπου στους 300-400, εν έχω ιδέα πως την εγλίτωσεν ο μετταλλάς, ένιγουέι, εδιαγράφηκεν και τζίνος).
Όμως, επειδή τις προάλες είχα πάει στο πάρτυ (τζίνο με το fan club) της karate-kid Σοφία (more on her below and on the Who's Who page) εσκέφτηκα ότι μάλλον ήταν ένα παιδί που εγνώρισα τζιμέσα και απλά εξέχασα την φάτσα του (είχαμεν και mutual friends γι'αυτό). Αποδέχομαι το αίτημα φιλιάς, και στέλνω του αμέσως μήνυμα ρωτώντας τον αν τον ξέρω που κάπου. Λαλεί μου όι, και αν θέλει να τον διαγράψω πως εν τον πειράζει. Εγώ τωρά, να ελέγχω εξονυχιστικά το profile του σαμπώς και δουλεύκω για την CIA. Και βλέπω τις φωτογραφίες του, και παιθκιά! ήταν εναν cute πλάσμα, με ένα υπέροχο φωτεινό χαμόγελο και κάτι ματούθκια όπως το puppy. Ήταν έτσι πολλά χαριτωμένο όμορφο αγοράκι, όπως τούτο που λαλούν next-door neighbour φάση.
Απαντώ του "Οι οι, εν οκέι, είσαι cute". So long to being a lesbian!

Και κάπως έτσι, εξεκινήσαμεν να μιλάμεν. Και τούτο ήταν το τροπάριο για ένα μήνα. Οι κουβέντες μας να κυμαίνονται μεταξύ καθημερινές πελλάρες, εφηβικά προβλήματα και τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής. Αν και έχει κάτι που θέλω έτσι πολλά να το πω. Το παιδίν ήταν κύριος! Μες τις κουβέντες του δεν υπήρχαν τίποτε χυδαιότητες, ούτε με ερώτησεν πολλά προσωπικά πράματα όπως κάποιοι άλλοι που σου εσύρναν αμέσως το "Είσαι παρθένα;".... Μάνα μου τον δηλαδή, ερωτούσεν με αν πιστεύκω στους εξωγήινους ασπούμεν.

Επίσης, κάποιοι τέλια γάροι ρωτούν την κλάσσικ άκυρη ερώτηση, "Ρα μιτσια, τρώεις τον;"

Κάπως έτσι λοιπόν, τζιαμέ που εν το επερίμενα καθόλου, ήρθεν τζίνος που το πουθενά. Και εχθές εκανονίσαμεν και βρεθήκαμεν για πρώτη φορά.

Αυτή είναι η ιστοριά πως επαρέλασεν με confidence ο Κριός μες στην ζωή μου. Ένα δεκαεφτάχρονο αγόρι, κολλητός του φίλου της Σοφίας που άκουσεν για εμένα από αυτή και ήρτεν και ήβρεν με (προξένια προξένια).
Βασικά, άκου και την δική του πλευρά της ιστορίας (τι εννοείς εκουράστηκες να θκιαβάζεις;). Όπως μου ειπώθηκεν από τα στόματα του ιδίου και της Σοφίας.

Πριν κανένα μήνα εγνώρισεν τον η Σοφία και βασικά εγύρισεν και είπεν στον φίλο της τον Νεόφυτο, ότι "Τούτος ταιρκάζει πολλά με την Καττού!" και εσυμφώνησεν και τζίνος. Ο Κριός λοιπόν που άκουσεν το σχόλιο, μπαίνει facebook μόλις επίεν σπίτι του, ήβρεν τούτη την περιβόητη γάτα, άρεσεν του (τζίνος μου το είπεν! Τζίνος μου το είπεν!) και έκαμεν την add.

Το γελοίον για εμένα είναι πως, άρεσα του, ακόμα και με την περιγραφή που του έδωκεν η Σοφία για εμένα.
"Έτο μιλά πολλά, πάρα πολλά όμως (Τζίνος είπεν ότι εν τον πειράζει - people, he's a keeper!), εν λίον πελλή, εν κάπως πορνοδιαστροφική άρα να είσαι πανέτοιμος ότι εν να ππέσουν πολλά dirty υπονοούμενα μες τις κουβέντες σας και εν μιτσιά τα βυζιά της (μιτσήν εν το μάτι σου ολάν! Μια χαρά εν το σάιζ τους, small and humble - δηλαδή εν το trait mark μου τούτο; Μιλώ πολλά και έχω μιτσιά βυζιά; Damn...)"

Μπάιδεγουέι, δαμέ να σας πω ένα αστείο συμβάν που το date εχτές (δέχτου το σαν teaser για το coming post). Είπεν μου πως με επεριέγραψεν η Σοφία, και τζιαμέ στο "μιτσιά βυζιά" σύρνω πας το αστείο "Εν αλλου η χάρη μου, οκέι!" και μετά κολλώ το "ΟΙ ΡΕεεεεεε!" που λαλώ συνέχεια (πέρκει εχτές να το είπα 55 φορές μες σε μια ώρα - λολ, εμετρούσεν τες τζίολας σε κάποια φάση και επερίπεζεν με), γυρίζει όμως και λαλεί μου "Οι, εν έχει 'οι ρε', όντως, εν αλλού η χάρη σου".
Κάπως έτσι κι εγώ, τεντώνω την κορμοστασιά μου όπως τον πελεκάνο, και σκέφτουμε "Go on, please feed my inner narcissist"