Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Text Flirtationship

Εν λίο έτσι εκτός του general mood που υπάρχει στην μπλοκόσφαιρα με την κρίση and stuff αλλά, άτε, κάτι διαφορετικό.
Στο προηγούμενο ποστ άφηκα τα πράγματα λίο στο φλου. Τι έγινεν με το Μιχάλη; Εξαπόλυσες τα ούλα έτσι απλά;

Ετέλειωσεν που λες το show και πήγαμεν όλοι σπίτια μας. Κάπου μες το αυτοκίνητο, στα κόκκινα φώτα, συνειδητοποίησα ότι δεν του είχα πει συγχαρητήρια για το performance του. Μα ήντα γαούρα που είμαι, α!
Στέλνω του πάshια-πάshια ένα μήνυμα.

Isun para polla kalos! O_O
Ithela na sto pw prosopikos alla enta3i, exathikamen.

Απαντά μου

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Refresh

Εχθές είχα νευριάσει πολλά. Έπιαμε το άγχος, η κατάθλιψη και κάμποσα άλλα δαιμόνια. Έγραψα ένα ποστ όπου έφκαλα τα τούτα ούλα που μέσα μου αλλά μετά εδιάγραψα το γιατί:

  • Ο τζίρης μου που ήρτεν πίσω σπίτι, έκαμνεν αστεία για την όλη κατάσταση (έτσι εν ο παπάς μου, στις δύσκολες καταστάσεις πάντα βρίσκει κάτι αστείο, μερικές φορές κάμνω κι εγώ έτσι αλλά διούν μου την οι φίλοι μου που πάνω γιατί λαλούν μου ότι εν inappropriate to the situation). Είπα του τους προβληματισμούς μου και μου είπεν να μεν φοούμεν. "Μα έτσι όπως πάει η κατάσταση εν να έχετε λεφτά για να με σπουδάσεται;" καθησυχάζει με λέγοντας μου πως ούλα εν να παν μια χαρά, φτάνει να διαβάζω και να τα πάω καλά στις εξετάσεις μου. Παραδέχουμαι το ότι πνίγομαι εύκολα σε μια κουταλιά νερό. Μετά όμως που την κουβέντα μαζί του, νιώθω πολλά πιο καλύττερα.
  • Πας το τουίτερ και μπλόγκερ, λιον εξυπνήσαμεν και είπαν μου to be happy, not to worry. Ότι τα λεφτά come and go και ότι τωρά είμαστε στο go. Κάποτε εν ναν come. 
Και τότε λοιπόν, έκατσα και εσκέφτηκα λία πράματα. Εν λάθος να αφήκω τον εαυτό μου να γίνει υπόδουλος του χρήματος. Το χρήμα δεν δοιηκά το αν θα περάσω καλά. Και είπα, ΚΑΝΕΙ! Θα σταματήσω να αγχώνομαι για πράγματα που δεν αξίζουν. Αποφάσισα να πατήσω το refresh button.

  • Εχαλάρωσα και πήγα και διάβασα για λίγη ώρα.
  • Έστειλα μήνυμα σε παλιούς μου φίλους που είχα καιρό να τους μιλήσω.
  • Αποφάσισα να βρεθώ με κάτι φίλες μου, εν πιο μεγάλης ηλικίας που εμένα (23 χρονών και πάνω). Εντυθήκαμε καρναβαλίστικα και πήγαμε κάτω.
  • Ήπια κοκτέιλ. Wow. Εν είχα ξαναδοκιμάσει κοκτέιλ (είμαι των shots εγώ). Το όνομα του ήταν After Sex. Χαχαχαχα, άρκεψα να πιστεύω ότι φκάλουν τα επίτηδες έτσι τούτα τα ονόματα οι τζίνοι-που-φκάλουν-τα-κοκτέιλς. Την επόμενη φορά εν να παραγγείλω το Orgasm.
  • Άρεσεν μου που εφκήκα με τις κορούες, ένιωθα μεγάλη και ώριμη. Αποφάσισα να φκαίνω πιο συχνά. Είδα ωραία μπαράκια και καφές κάτω! Άτε, πρέπει να ξεκινήσω να βγαίνω. Με budget κάθε φορά - έχουμεν και κρίση.
  • Όπως επιστρέφαμεν είδα ένα κτήριο με γυαλί που είχεν έντονα μπλε-μωβ φώτα. Ρωτώ τες τι είναι, λαλούν μου εν το Zoo. So we meet. Εν τζίνο που παν ούλοι οι high-κλε που το σχολείο μου. Είπεν μου η άλλη όμως ότι τρώεις εύκολα πόρτα. Κάτι μέσα μου με έκαμεν να θέλω να πάω. Αλλά όπως εκατάλαβα πρέπει να ντυθείς τσουλέ-ολέ για να μπεις μέσα.


















Ήταν πολλά πασσιαμάς κάτω. Εφκέναν πας τα αυτοκίνητα, ήταν ούλοι μασκαρεμένοι. Ήθελα να φκάλω φωτογραφίες τόσα πράματα αλλά οδηγούσεν η άλλη γρήγορα.
Άτε, τζαι του χρόνου εγώ. Μα εν σου είπα; Εν διπλοκάμπινο που έχω σιορ!! Εν να τους συνάξω ούλους πας την κάσσια.

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Stress

Κάπου διάβασα μία έρευνα όπου έλεγε πως η δική μου γενιά είναι η πιο αγχωμένη γενιά από όλες τις εποχές.
Κι όντως, το στρες έχει καταπιέσει την καθημερινότητα μου... Νιώθω ότι εν που τζίνο που εν να πάω μια μέρα...




Μετά έρχονται και λαλούν σου "σαν τα νεανικά χρόνια δεν έχει!" στη φάση όμως που βρίσκομαι θέλω να ξεφύγω που τούτη την κατάσταση όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Δεν ξέρω πια τι να χαρώ τωρά στην εφηβεία μου;
Οι μέρες μου εν έχουν αξία.


Σχολείο, στρες για την ύλη, να βουρούμεν όπως τους πελλούς να την καλύψουμεν, διαγωνίσματα, homework, αγχωτικές απαιτήσεις.


Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν υπάρχει ασφάλεια και σιγουριά για το μέλλον! Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης ξέρω πως ότι και να πάω να σπουδάσω δεν θα βρω δουλειά ή θα βρω με αρκετά χαμηλό μισθό. Ακόμη πιο χάλια είναι το γεγονός πως οι γονείς μου θα δυσκολευθούν πολύ να με σπουδάσουν. Ήταν το όνειρο μου να πάω στο King's το οποίο βρίσκεται μες το κέντρο του Λονδίνου, αλλά τώρα το σκέφτομαι πάρα πολύ αν θα πρέπει να δηλώσω εκεί τελικά.

Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη ούτε στο θέμα του να μπεις στο πανεπιστήμιο. Τα στάνταρτς ανεβαίνουν κάθε μέρα και τα A* έγιναν άπιαστα. Οι εγγλέζοι αποφασίσαν μου να μειώσουν τον αριθμόν Ευρωπαίων μαθητών και να πιάνουν που άλλες ηπείρους επειδή τζίνοι πληρώνουν τα διπλάσια που εμάς. Πως να συναγωνιστώ τωρά με το Κινεζούι;

Η κατάρα όμως που έπεσεν πάνω στην δική μου χρονιά είναι πως έχουν σταματήσει τα resits το Γενάρη! Δίνεις το AS-level σου τον Μάη και πε ότι δεν τα πήγες τόσο καλά, τι μπορούσες να κάνεις τόσα χρόνια ήταν να δηλώσεις για resit και εφτά μήνες μετά, μες το Γενάρη, έδινες την εξέταση. Φέτος όμως όλα άλλαξαν για εμάς... Θέλεις resits; Μόνο τον Μάη θα δικαιούσαι. Δηλαδή, του χρόνου θα έχω Μάη AS και Ιούνη A-levels; Σατσίν!
Now we only have one chance. Ξίαστα resits.

Πιστεύεις πως μου εμείναν 15 σχολικές μέρες; Απρίλη εν οι εξετάσεις του σχολείου.
Το μόνο που μου δίνει χαρά είναι πως τον Μάη τελειώνω και θα έχω παραπάνω που τρεις μήνες διακοπές.

15 μέρες.... Πότε εν να προλάβουμεν να τελειώσουμεν την ύλη;
50 σελίδες (3 κεφάλαια) Ιστορία
1 κεφάλαιο Γερμανικά
1 κεφάλαιο Μαθηματικά
1,5 κεφάλαιο Πολιτικά

Εν θα μας μείνει χρόνος για ρεβίσιον.... Ούφου, τι μας τα εμπείξαν και τζίνοι οι εγγλέζοι τόσο νωρίς; Μες το Πάσχα έχω εξέταση για να φανταστείς. Πέρσυ ήταν λίον πιο αργά, φέτος ήρταν μία εβδομάδα μπροστά....

Πρέπει να συγκεντρωθώ και να κάτσω να σοβαρευτώ και να ξεκινήσω να θκιαβάσω. Τελευταία άφηκα τα ούλα και ξέρω το ότι εν μαλακία. Όμως δεν αντέχω να κάτσω να διαβάσω, νιώθω τόσο κουρασμένη..... Δώστε μου έναν πάτσο δυνατό να μου φύει η μασέλα! Πρέπει να διαβάσω, πρέπει να διαβάσω, πρέπει να διαβάσω!!!

Δεν υπάρχει χώρος για αποτυχία.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

The talent show 2013; a cocktail of emotions

Note: Μερικές φορές σκέφτουμε τι θα γίνει αν κάποιος που τους συμμαθητές μου βρει τούτο το μπλογκ. Αλλά μετά ξεχνώ το γιατί κανένας τους δεν μου φατσάρει να διαβάζει κυπριακή μπλογκόσφαιρα (εν πιο busy με το facebook, youtube, 9gag, tumblr, twitter). Και άτε πε να διαβάζουν (ένας στους 200), το μπλογκ μου εν νεν τόσο γνωστό άρα most likely εν θα με θκιαβάζουν. Ένιγουέι, τούτο εν λίον πολλά ένα διαδικτυακό diary, και εν κάμνω κακό σε κανέναν γράφοντας εδώ...μόνο στον εαυτό μου.

Εν πάση γουέι

Χθες ήταν το talent show το οποίο είναι πιο πολλά ένα ιβέντ για τους εβδομαίους/τελειόφοιτους. Πρώτη φορά ένιωσα τόσα πολλά συναισθήματα σε μία μέρα, ιδιαίτερα σε μία νύκτα.

Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Weekend Activities #1

Τι θα κάνεις αυτό το Σαββατοκυρίακο;

Τούτο το weekend είμαι πολλά busy! Έχουμεν και λέμεν:


  • Να καθαρίσω το δωμάτιο μου (τούτο είπα και το προηγούμενο σ/κ, εν ακόμα ένα χτιτζιόν)
  • Να κατεβάσω το καινούργιο το The Sims 3 University
Εν τέλειο! Εν πιστεύκω πως εφκήκεν επιτέλους! Wow! Κατεβάζω το τωρά αλλά λαλεί ότι εν να του πάρει 20 ώρες (whaatttt?). Can't wait for it! Ασπούμεν, ΕΝ ΤΕΛΕΙΟ!


Πως να κάμω τον πρώτο μου φοιτητή; Science-major ή μήπως Arts-major; Να τον κάμω geeky ή party animal;

  • Να πάω στην συναυλία μίας πολλά καλής μου φίλης, της Μαίρης (ξέρω την που την πρώτη τάξη του δημοτικού!).
  • Να πάμεν να πιάμεν τον φίλο της Μαίρης, τον Πάνο (ο εαυτός μου σε αρσενικό).
  • Να πάμεν όλοι μαζί στο talent show του σχολείου μου (θέλω να πάω νωρίς-νωρίς να πιάσω καλή θέση, μάντεψε ποιος εν να λάβει μέρος!).
  • Να φκω μετά με τα παιδιά του talent show για drinks (η μεγάλη νύχτα! Πρέπει να κάμω κίνηση πόψε! Wish me good luck).
  • Να έρτω σπίτι sober και hopefully χωρίς regrets (πλις κάμε να παν τα πράματα καλά).
  • Να ξυπνήσω νωρίς για να βοηθήσω τις κυρίες (βλέπε ροκόλα και μαμά) να σάσουν το σπίτι για το κάρνιβαλ πάρτυ της ροκόλας.
  • Να παίξω Sims τρεις ώρες συνεχόμενες (αν καταφέρει να κατεβεί ως τότε).
  • Να ετοιμαστώ για το πάρτυ.
  • Πάρτυ!!
  • Να βοηθήσω τις κυριές (πάλε) να καθαρίσουμεν το σπίτι μετά που το πάρτυ.
  • Να τις κλάσω τελικά και να πάω να θκιαβάσω για το διαγώνισμα μου.
Αυτάαααα.....

The Sims 3 University - - - 23% downloaded

Υ.Γ. Πιστεύω πρέπει να κάμω ένα νέο page που θα έχω γραμμένους ούλους τους ήρωες με τα nicknames τους και λία λόγια για εκείνους.

Ένιγουέι,

Όπως λένε και στα Simlish, DAG DAG




Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Innocence

Νιώθω πολλά αθώα για την ηλικία μου (κοίτα όμως, λίον πολλά πορνοδιαστρόφφφ είμαι, όι έχω το έχω το - φταιν οι παρέες μου - εν σε άλλο πράμα που νιώθω αθώα - σωματικός;). Πας το αστείο, περιπαίζω το εαυτό μου ως "εθνικός θυσαυρός" γιατί..... είμαι δεκαοχτώ χρονών παρθένα! Σοβαρά τωρά, σκέψου το (γίνεται), δε τους μιτσιούς και τις μιτσιές την σήμερον ημέρα, ειλικρινά δεν θα βρεις πολλές κοπέλες στην ηλικία μου να είναι παρθένες.

Χθες έμαθα κάτι για μια συμμαθήτρια μου, την οποία δεν είχα για έτσι πλάσμα ή πολύ απλά δεν την φαντάζομουν πως θα έκανε κάτι τέτοιο. Είχεν τα με έναν (που το σχολείο), εχωρίσαν, μετά που τρεις μέρες έκαμεν one night stand με έναν συμμαθητή μου. Λαλείς κι εσύ, σιγά το πράμα, εν η πρώτη όξα η τελευταία. Κι όντως δικαίωμαν της κοπελούας να κάμει ότι θέλει και δεν θα την επικρίνω.
Βασικά, τούτη η όλη ιστορία με έκαμεν να συνειδητοποιήσω άλλο πράγμα: ότι έχω μεγαλώσει και ότι το σεξ έχει πια μπει στις σχέσεις.

Σεξ

Σεξσεξσεξσεξσεξσεξσεξσεξσεξσεξ


lol

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Patch of light

Τέταρτη με πέμπτη περίοδος, αμέσως μετά το πρώτο διάλειμμα, έχω δίωρο, μαζί του. 

Η τάξη κάθεται  χωρισμένη σε δύο στρογγυλά τραπέζια, τα κορίτσια στο μπροστά και τα αγόρια στο διαγώνια πίσω. Ακριβώς πίσω από τη θέση μου είναι η θέρμανση, και το παράθυρο (ναι, εν επειδή είμαι τουρτούρα), είναι η μόνη θέση στην οποία δεν με χτυπά το air-condition και μπορώ να κοιτώ άνετα (χωρίς να νιώθω ότι ξεβιδώνεται η κκελέ μου) τον πίνακα (στα αριστερά μου) και την υπόλοιπη τάξη (στα κεντρο-δεξιά μου) όταν κάνουμεν speaking exercises (nickname για την κουβέντα μες σε language-class).



Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

I'm confused

...πολλά πολλά. Δεν ξέρω τι μου γίνεται! Θέλω να κάτσω να τα γράψω όλα, πέρκει και βγάλω καμία άκρη.

Δεν μπορώ να πώ ότι ήμουν ποτέ σε μία σωστή σχέση, ή τουλάχιστον ρομαντική. Πάντα, μα πάντα, έμπαινα σε μία σχέση μόνο και μόνο επειδή με αγαπούσε το άλλο άτομο - το θεωρούσα αρκετό. Όμως, πάντα η "σχέση" έφτανε σε ένα σημείο όπου εκείνος ήταν "Σ'αγαπώ" κι εγώ ήμουν "Αρέσκει μου η παρέα σου".
Τα συναισθήματα μου δεν μπορούσαν να μεγαλώσουν ενώ εκείνων προχωρούσαν και μετά η σχέση είχε ένα τεράστιο ρήγμα. Κάπως έτσι, οι σχέσεις μου ήταν πάντα μικρής διαρκείας και νιώθω άσχημα επειδή ήταν λες και ήταν ένας τρόπος να ποσκολιούμαι, να περνώ καλά και να έχω κάποιον να μου δίνει σημασία....

Κι όντως μετά που κάποιον καιρό συνειδητοποίησα ότι ποτέ μου δεν είχα πραγματικά ερωτευτεί, ή να έχω δουλέψει για να κερδίσω κάποιον. Όλα μου έρχονταν εύκολα...

Δεν ξέρω τι με έπιασε όμως τελευταία, απλά νευριάζω με τον εαυτό μου που νιώθω...γιατί νιώθω?!